De wereld is in rep en roer, niets is meer hetzelfde. Vaste zekerheden zijn er eigenlijk even niet meer. Als je tot de groep mensen behoort die nu aan huis gekluisterd is, komt je ineens tot stilstand. Gekluisterd is trouwens een mooi woord in deze context, het komt van het woord kluister, dat slot of boei betekent. We zijn geboeid in ons doen en laten. Op het eerste gezicht is dit negatief. Je bent beperkt in je doen en laten, kunt niet meer doen wat je zou willen doen. Maar – en ik hoor het steeds meer om me heen – het heeft ook minder negatieve kanten. Een belangrijk punt is dat als je tot stilstand komt, je waarschijnlijk niet meer het gevoel hebt dat je geleefd wordt, dat je meer je ‘eigen tijd’ kunt invullen. Dat geeft ruimte die je op een andere manier kunt invullen. Bezinning in crisistijd dus!
Lees verder “Bezinning in crisistijd”